Fien Aleman (1945-2024)

Haar wieg stond in Schiedam en de bevrijdingsfeesten waren nog in volle gang toen Fien Aleman op 26 mei 1945 het levenslicht aanschouwde.

Ondanks het duidelijk aanwezige tekentalent kiest zij na de Jan Ligthartschool en de Willem de Zwijgerschool voor MULO toch min of meer bewust voor een interne verpleegsteropleiding in het vroegere Gemeenteziekenhuis aan de Burgemeester Knappertlaan in Schiedam.

Haar fascinatie voor dit verzorgende beroep en het vervolg daarop, de verzorging binnen de psychiatrie, heeft tot gevolg dat zij omstreeks 1969  Schiedam verlaat. Haar nieuwe woonplaats wordt dan Oestgeest.

Later in 1973 verhuist zij naar Den Haag. Fien heeft dan inmiddels de Sociale Academie doorlopen (1972-1976) en is actief als maatschappelijk werkster.

Geboren onder het gesternte tweeling heeft Fien al die jaren haar liefde voor het tekenen en schilderen echter nooit opgegeven.

Famous Artist School
Al tijdens haar Schiedamse periode volgt Fien ’s avonds in haar spaarzame vrije uren de Amerikaanse teken- en schildercursus ‘Famous Artist School’. Het duurt dan echter nog tot 1979 voordat zij potlood en papier weer ter hand neemt.

Vrije Academie
Inmiddels getrouwd, wordt in 1978 haar zoon Harmen geboren. Misschien daardoor geïnspireerd, of door de verkregen vrije tijd vanwege het parttime werken, bezoekt Fien een aantal jaren de vrije Academie voor Beeldende Kunsten te Den Haag. Hier ontwikkelt zij zich als een autodidactisch Kunstenares.

Aanvankelijk schildert Fien gouaches en realistische stillevens in olieverf. Later richt zij zich vooral op onderwerpen vanuit de natuur, zoals bloemen, planten en dieren. Het zijn vooral de vorm en structuur die haar verleiden tot het maken van grote doeken met vaak macroachtige afbeeldingen. Haar werk kenmerkt zich door een opvallende helderheid, veroorzaakt door het mengen van primaire kleuren van rood, blauw en geel.

Tijdens haar vakanties heeft Fien ook steevast haar teken en schildergerei paraat en maakt zij fraaie tekeningen of aquarellen 'en plein air'. Ook bezoekt zij met regelmaat diergaarde Blijdorp, waar zij vaak met kleurpotlood de dieren toevertrouwd aan het papier van haar vele schetsboeken.

Veel van Fiens' werken vormen echter ook vaak een protest tegen de gevestigde maatschappij, waarin zij veel dingen waarneemt die volgens haar echt niet kunnen. Zoals de Japanse Walvisvangst of de 'plastic soup', waarmee de zeeën worden bevuild. Het  zijn zomaar wat voorbeelden die we terugzien in schilderijen van haar.

Sinds 2017, het jaar waarin de diagnose Parkinson haar ten deel viel, ging Fiens' gezondheid met stappen achteruit. Uiteindelijk werd haar leven ondragelijk, waardoor zij in 2024 koos voor euthanasie.